Δροσοσταλίδες
Πώς θα σε ψάξω να σε βρω
όταν θα’ρθεί η ώρα η ευλογημένη
αφού δεν έμαθα ποτέ
με ποια μορφή υπάρχεις.
Πού ταξιδεύει η ψυχή;
Σε λαμπερά αστέρια;
Πάνω σε γκρίζα σύννεφα
ή στο βυθό της θάλασσας
κρυμμένη σε κοχύλια;
Μήνυμα δεν έστειλες ποτέ
κι ας ήρθες στα όνειρά μου.
Μην είσαι δροσοσταλίδα της αυγής
ή γύρη σε ροδοπέταλα
που ενσάρκωση γυρεύεις;
Ρ.Β.
Πώς θα σε ψάξω να σε βρω
όταν θα’ρθεί η ώρα η ευλογημένη
αφού δεν έμαθα ποτέ
με ποια μορφή υπάρχεις.
Πού ταξιδεύει η ψυχή;
Σε λαμπερά αστέρια;
Πάνω σε γκρίζα σύννεφα
ή στο βυθό της θάλασσας
κρυμμένη σε κοχύλια;
Μήνυμα δεν έστειλες ποτέ
κι ας ήρθες στα όνειρά μου.
Μην είσαι δροσοσταλίδα της αυγής
ή γύρη σε ροδοπέταλα
που ενσάρκωση γυρεύεις;
Ρ.Β.
2 σχόλια:
Που ταξιδεύει η ψυχή; Ίσως, όπως λέει ο Πρωτεύς στο Μενέλαο «στα πέρατα της γης, στα Ηλύσια τα λημέρια,(...) εκεί που οι μέρες των θνητών ανάλαφρες διαβαίνουν. Δεν έχει ούτε χειμώνα εκεί, μήτε βροχή και χιόνι, μον' το αγέρι το γλυκό του Ζέφυρου ανεβάζει παντοτινά ο Ωκεανός, και τους θνητούς δροσίζει.» (Οδύσσεια Δ' 560-568)
Ίσως κοιμάται, αναμένοντας την κρίση του Θεού. Ίσως αιωρείται ως ενέργεια σ' έναν κόσμο άυλο. Πάντως κάπου βρίσκεται. Κάπου αλλού, κάπως αλλιώς!
Εδώ εμείς θα μένουμε με τη μεταφυσική απορία, την ελπίδα, τα όνειρα και την κρυφή πίστη, πως θα ξανασυναντηθούμε με πρόσωπα που μας άφησαν πίσω...
Δεν ξέρω αν θα μάθουμε ποτέ! Πάντως προς το παρών δεν υπάρχει απάντηση. Παρά μόνο η ελπίδα να ξανασυναντήσουμε πρόσωπα αγαπημένα που έφυγαν!
Δημοσίευση σχολίου