Νυχτώνει…
Ο ήλιος γέρνει σιγά…σιγά… στη δύση του.
Το δωμάτιο γεμίζει φωτοσκιάσεις
σχηματίζοντας ασπρόμαυρες
φιγούρες που γλύφουν στο πέρασμα τους
ανομολόγητες παλιές αμαρτίες.
Το φέγγισμα του μισοφέγγαρου
ρίχνει το γκρίζο του φως στο άδειο κρεβάτι
χαϊδεύοντας απαλά… κλινοσκεπάσματα
λες και ζητά να τα ζεστάνει με το ζεστό γαλάζιο του φως.
Είναι η ώρα που η νύχτα σε ταξιδεύει
μέσα στο χρόνο χαρίζοντας όμορφες στιγμές
από μέρες ευτυχίας …
Ασε με λοιπόν μη με ξυπνάς
να ταξιδέψω στο χθες κάτω από το φως του φεγγαριού!
Ρ.Β.
