Χρόνια σιωπής.

Χρόνια απουσίας.

Ωρες απέραντης μοναξιάς.

Σημείο συνάντησης η ακροθαλασσιά.

***************

Εκεί ξαναζωντανεύουν μνήμες.

Τα βήματά μου σέρνω κουρασμένα

πάνω στην άμμο την υγρή.

Το κύμα μουρμουρίζει

τραγούδι ερωτικό

που φέρνει δάκρυα στα μάτια.

***************

Μόνο από εδώ επικοινωνώ μαζί σου

γιατί ξέρω πόσο σου άρεσε

να περπατάς στην ακροθαλασσιά.

Το κύμα ταχυδρόμος μου.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

Τι κρίμα!

Ολα άλλαξαν

ο ήλιος δεν λάμπει

όπως πρώτα

το φεγγάρι

είναι πια θαμπό

η γη τυλιγμένη σε μαύρο σύννεφο.

Τα δένδρα

δεν είναι πια πράσινα

τα φύλλα τους

μοιάζουν κι αυτά

πεθαμένα

τα κλαδιά τους ξερά.

Τα λουλούδια

έχασαν τη μυρωδιά τους

μαράθηκαν.

*************

Ολα άλλαξαν

και οι άνθρωποι

δεν είναι πια ίδιοι

μοιάζουν κλεισμένοι

στον εαυτό τους

στα προβλήματά τους

δεν επικοινωνούν

έχασαν αυτό

που τους έκανε

να ξεχωρίζουν.

**********

Τα σπίτια κουτιά

κουτιά στημένα

τό'να δίπλα στ' άλλο

κι όμως τόσο απόμακρα

χωρίς κήπους να μοσχοβολούν

γιασεμί, υάκινθο και σμύρνα.

************

Η γειτονιά χάθηκε

και μαζί μ' αυτή

χάθηκαν και οι βεγγέρες

το καλοκαίρι

στους κήπους τους ολάνθιστους

και το χειμώνα

γύρω από την όμορφη, παράξενη

μυρωδιά του μαγκαλιού

που σε μεθούσε.

***********

Ομορφα χρόνια

όμορφες αναμνήσεις

αναμνήσεις που σε κάνουν

να ξαναγίνεσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ

Την ψυχή μου

ψάχνω να δω

σε μαγικό καθρέφτη.

Μάταια!

Αϋλη, αόρατη, αινιγματική.

***********

Τίναξα τα πινέλα μου

για να τη ζωγραφίσω

βουτηγμένα άτακτα

σε κόκκινες, κίτρινες ανταύγειες.

Κέντισα κάτω από γαλάζιο ουρανό

πολύχρωμα, ανώνυμα λουλούδια

μα όχι την ψυχή μου.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

Πεφταστέρια

Η νύχτα ντύθηκε αστέρια.

Υγρή άμμος αγκαλιάζει

το πονεμένο μου κορμί.

Εναστρος ο ουρανός

ασήμωσε τη θάλασσα.

**********

Πεφταστέρια χάνονται

στ' ασημένια γαλάζια κύματα.

Απλώνω μάταια τα χέρια μου

να τα δεχτώ στην αγκαλιά μου

μα εκείνα προτιμούν εσένα, θάλασσα!

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ