Ζωή!

Δεν ξέρω αν μπόρεσα ν’ αρμέξω τη ζωή

μέχρι την τελευταία της σταγόνα.

Γνώρισα χαρές και λύπες

που άφησαν βαθιά σημάδια στην ψυχή μου.

Αγάπησα…πόνεσα…μάτωσα…

Ταξίδεψα και γνώρισα τον κόσμο.

Ηπια  μέχρι τον πάτο το ποτήρι

ας ήταν και  φαρμάκι.

Σήμερα  μπορώ να πω έζησα!

Δεν μετανιώνω πια για τίποτε.
Περιμένω το επόμενο τραίνο
που θα με οδηγήσει σ'ένα καλύτερο κόσμο!

Το τελευταίο Ραντεβού.

Εκείνο το βράδυ

την ώρα που ο ήλιος έγερνε πια στη δύση του

μου είπες πως θα με περίμενες

στο γνωστό βραχάκι.

Εκεί απ’ όπου αγναντεύαμε τη θάλασσα

στέλνοντας τα πιο όμορφα όνειρά μας

να ταξιδέψουν με το κύμα

σε μέρη μακρινά κι ονειρεμένα.

Θυμάμαι…

Με περίμενες με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι

για να μου πεις πως ήτανε

το τελευταίο ραντεβού μας!

Ρ.Β.