Φεγγαρόφωτη βραδιά!
Κανείς δεν έμεινε ν’ απολαύσει…
ν’ αφουγκραστεί το κύμα να σπάει
στα όμορφα μα τόσο απότομα βράχια
της ακροθαλασσιάς!
Τ’ αστέρια θα μου κρατήσουν συντροφιά
κι αυτή τη νύχτα στην έρημη παραλία.
Κοιτάζω τους αστερισμούς.
Εκείνο το λαμπρό αστέρι που φωτίζει
την Ελλάδα μας έχει χαθεί.
Συνήθως χάνεται τελευταίο…
Θαμποχαράματα!
Είναι το αστέρι της Ελπίδας
για ένα καλύτερο αύριο στον ψεύτικο…
σκληρό αυτό κόσμο που ζούμε.
Ρ.Β.
Κανείς δεν έμεινε ν’ απολαύσει…
ν’ αφουγκραστεί το κύμα να σπάει
στα όμορφα μα τόσο απότομα βράχια
της ακροθαλασσιάς!
Τ’ αστέρια θα μου κρατήσουν συντροφιά
κι αυτή τη νύχτα στην έρημη παραλία.
Κοιτάζω τους αστερισμούς.
Εκείνο το λαμπρό αστέρι που φωτίζει
την Ελλάδα μας έχει χαθεί.
Συνήθως χάνεται τελευταίο…
Θαμποχαράματα!
Είναι το αστέρι της Ελπίδας
για ένα καλύτερο αύριο στον ψεύτικο…
σκληρό αυτό κόσμο που ζούμε.
Ρ.Β.