Σκιές!

Σκιές αόρατες
αγγίζουν τις γωνιές του σπιτιού.
Σκιές αθόρυβες
χαμένες μέσ’ το χρόνο.

Έχουν να πουν πολλά
αλλά σιωπούν…
Ακούω αέρινα τα βήματά τους
παρακολουθώ τις κινήσεις τους.

Το παρελθόν περνά
σαν κινηματογραφική ταινία.
Φιγούρες έρχονται και χάνονται
σε σκοτεινές, υπόγειες στοές
χωρίς μιλιά, χωρίς συγνώμη.

Ίσως να θέλουν, αλλά δεν μπορούν.