Ακουσέ με!

Ξέρεις γιατί τα μάτια είναι δακρυσμένα;

Θέλω να αδειάσω την ψυχή μου

να πω το πόνο που με σφάζει νύχτα…μέρα…

μα  δεν υπάρχει κάποιος να με ακούσει.

Χάθηκαν οι άνθρωποι…χάθηκαν οι φίλοι

και ξέρεις γιατί;

Δεν αντέχουν να σε ακούσουν.

Ζουν τα δικά τους προβλήματα.

Κλείσαμε τις πόρτες της ψυχής μας!