Σκοτείνιασε...
Ολα τα σύννεφα του ουρανού
θαρρείς πως μπήκαν να ποτίσουν
τ' αγκάθια που φύτρωσαν
στις ρίζες της ψυχής μου.
***********
Τα μάτια γέμισαν βροχή.
Τα χείλη μου δεν πρόδωσαν ποτέ
ό,τι η καρδιά βαραίνει.
Μυστικά πολύτιμα, κρυμμένα
πίσω από μεθυσμένα δάκρυα.
***********
Το χώμα μύρισε βροχή
άρωμα που σε μεθά
σαν το λευκό κρασί
που σου χαρίζει λησμονιά
για να χαθείς στην αγκαλιά του ονείρου.
Ρ.Β.
5 σχόλια:
Δυστυχώς Ρένα μου το κρασί δεν σου
χαρίζει λησμονιά. Αντίθετα σε κάνει να θυμάσαι περισσότερο...
Μέρα καλή
Δεν ξέρω αλλά έτσι έχω ακούσει. Εμένα γενικά δεν μου αρέσει το ποτό. Καλή μέρα και σε σένα.
Μην πιστεύεις απαραίτητα ότι ακούς... :)
Δεν θα σου πω, πως
όταν ξημερώσει
τα μάτια θα στεγνώσουν.
Όταν πάλι θα βραδιάσει
ξανά θα δακρύσουν.
Ούτε τη λήθη
θα βρεις στο κρασί.
Αυτό ευφραίνει καρδιές.
Αυτό που θα σου πω,
είναι να απολαύσεις τη νύχτα!
Τη χειμωνιάτικη νύχτα,
που φορά το κρύο και τη βροχή.
Απόλαυσε τα όνειρα
και τις σκέψεις
που φέρνει στο νου.
Αφήνοντας τον ερωτισμό
στην καλοκαιρινή της φορεσιά!
Πόσο όμορφα ξέρεις να δίνεις συμβουλές που είναι γραμμένες θαρρείς σε στίχους. Σ' ευχαριστώ για το όμορφο πάντα πέρασμά σου. Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου