Έφυγες!
Χωρίς εξήγηση καμία.
Δικιά σου ήταν η επιλογή.
Δε θέλησες ποτέ να μάθεις
αν είμαι ακόμα στη ζωή.
Σε παρακαλώ μην έρχεσαι στα όνειρά μου.
Θέλω πια να φύγεις από τη ζωή μου.
Ο χρόνος τελειώνει για μένα…
Θέλω να ξεχάσω και να φύγω
με ένα χαμόγελο πικρό
ζωγραφισμένο στα χείλη που δεν ξέχασαν!
Ρ.Β.
2 σχόλια:
Έφυγε μεν, αλλά μάλλον όχι! Όταν δεν διώχνουμε κάποιους έρωτες από μόνοι μας, τότε δεν πρόκειται να φύγουν ποτέ! Κάποιες αναμνήσεις πρέπει να τις πακετάρουμε και να τις βάζουμε στο ντουλάπι με τα αρχεία του μυαλού και να μην τις αφήνουμε ανοιχτές... Όπως λέει και μια κινέζικη παροιμία, «όταν διαβάσεις ένα βιβλίο, το πρώτο πραγμα που πρέπει να κάνεις, είναι να το κλείσεις»! Αν όχι, τότε μοιάζουμε με στοιχειωμένα σπίτια... (Αυτά ενίοτε δεν είναι εύκολα, αλλά όσο δυνατές και να είναι οι αναμνήσεις, τα συναισθήματα και οι συγκινήσεις από έρωτες που έφυγαν, πρέπει να τα κάνουμε για να νιώσουμε εμείς καλύτερα)
Συμφωνώ εξάλλου αυτό ζητάω να φύγει από τη ζωή μου. Με κούρασαν οι αναμνήσεις.
Δημοσίευση σχολίου