Πάντα μου άρεσε να ζω
περπατώντας
πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Πόσο
φτηνή και άχαρη θα ήταν η ζωή μας
αν
δεν κερδίζαμε με κόπο και με κίνδυνο κάθε λεπτό.
Κοίταζα
τα κύματα να παρασύρουν στον ωκεανό
όνειρα
απραγματοποίητα!
Δεν
με πείραζε!
Αύριο!
Ισως αύριο!
Πόσα
όνειρα κλείνει το αύριο
σκορπώντας
φόβους, αμφιβολίες μα και χαρές!
2 σχόλια:
Καλή η περιπέτεια αλλά όταν είναι ακίνδυνη... Μετά πολλών πτώσεων από τεντωμένα σκοινιά, το κέρδος είναι ο πόνος των χτυπημάτων! θα προτιμούσα την άχαρη, μα άνευ κινδύνου, ζωή χωρίς κύματα, φουρτούνες και όνειρα του αφρού...
Επιλογές είναι αυτές καλέ μου φίλε!Είνα χαρά μετά από δυσκολίες να σου έρχεται η επιτυχία και όχιέτοιμη!
Δημοσίευση σχολίου