Δώσε μου το χέρι σου
κι έλα να πετάξουμε
σαν αετοί
ανάμεσα στα σύννεφα.
Να δούμε από ψηλά
πόσο μικροί κι ασήμαντοι
φαινόμαστε.
**********
Να πετάξουμε από ψηλά
καημούς και πίκρες
και να χαθούμε στη μεγάλη
αγκαλιά των αστεριών.
**********
Ισως κάποιο μικρό αστέρι
μας κλείσει στην ασημένια του
ουράνια αγκαλιά για πάντα.
8 σχόλια:
Ρένα μου...
μαζί και πάντα..
να υπάρχει άραγε;
πολυ ομορφο!!
καλη εβδομαδα καλα να περνας
καλο απογευμα
σε φιλωωωωωωωω..
Καλησπέρα evi μου...Δεν ξέρω αν υπάρχει...μάλλον δύσκολο. Εμείς όμως οι ρομαντικοί ονειρευόμαστε πάντα όμορφα πράγματα που θα επιθυμούσαμε.
Σ'ευχαριστώ. Φιλιά πολλά.....
Νότα αισιοδοξίας,
το πέταγμα στα ύψη!
Λείπει από το blog σου
αυτή η νότα.
Αρκεί οι αετοί
να είναι πιο σόφρωνες
από τον Ίκαρο!
Ας κρατήσει για πολύ
αυτή η διάθεση...
Αυτός ο Αετός..αυτό το δυνατό πέταγμα,
αυτό το κοίταγμα του κόσμου από ψηλά (πόσο στ' αλήθεια μικρός φαίνεται!)
είναι η Ανάταση- Ανάσταση της ψυχής, στα ιδανικά και στα πιστεύω που χάραξαν πορεία ζωής !!
ΧαμόΓελο σκόρπισε στη σελίδα σου ...
Καλό Πάσχα καλή μου φίλη εύχομαι
με υγεία δύναμη κι ελπίδα !!
Φιλιά πολλά με αγάπη !!
Πολύ τρυφερό...
Καλημέρα Ρένα μου
Καμιά φορά όταν περνάμε δύσκολες στιγμές κοιτάμε να αντλήσουμε αισιοδοξία από ό,τι μας συγκινεί.
Και εμένα πάντα με τραβούσε αυτό το πέταγμα στα ύψη απ' όπου όλα φαίνονται τόσο μικρά και ασήμαντα.
Καλησπέρα Σταμάτη.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για το πάντα όμορφο πέρασμά σου Δέσποινα.
Σου εύχομαι ένα όμορφο Πάσχα.Φιλιά..
Καλησπέρα Μαρία μου. Είπα να τα πετάξω όλα από ψηλά...εκεί που όλα φαίνονται ασήμαντα.Φιλάκια με αγάπη Ρένα.
Δημοσίευση σχολίου