Φλεβάρης!

Το κρύο έκλεισε στην θαλπωρή του σπιτιού

τον κόσμο…Έστω εκείνους τους λίγους τυχερούς

που διαθέτουν ακόμα λίγη ζεστασιά στο σπίτι.

Οι δρόμοι έρημοι…παγωμένοι…

Ακόμα και τα πεινασμένα σπουργίτια χάθηκαν

να βρουν ζεστασιά στη παγωμένη φωλίτσα τους

Τις ώρες αυτές η μοναξιά γίνεται αφόρητη.

Κοιτάζω τον έρημο δρόμο η πάχνη θολώνει το τζάμι.

Ασυναίσθητα χαράζω το όνομά σου 

σβησμένο από τη μνήμη εδώ και πολλά χρόνια

ένα δάκρυ πικρό κυλά στο παγωμένο μάγουλο μου!

Ρ.Β.