Το
χώμα μύρισε βροχή.
Η
υγρασία διαπερνά το κορμί μέχρι το κόκαλο.
Βγήκα
στο δρόμο
κοίταξα
τον ουρανό
άπλωσα
τα χέρια
πήρα
αγκαλιά ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο
το
φόρεσα μ’ ανατριχίλα
και
χάθηκα σ’ ένα σκοτεινό δρομάκι
περιμένοντας
το ηλιοβασίλεμα.
2 σχόλια:
Το ηλιοβασίλεμα πάντα έρχεται... νομοτελειακά. Και τότε το μαύρο σύννεφο, θα είναι ασορτί της νύχτας...
Θα έρθει άραγε για τούτη εδώ τη χώρα ή μαυρα σύννεφα θα στολίζουν τις μέρες μας;
Δημοσίευση σχολίου