Πέμπτη 10 Απριλίου 2014



Η νύχτα είναι σκοτεινή.
Δίχως φεγγάρι…δίχως αστέρια…
Κι εγώ περπατώ σε μονοπάτια δύσβατα
Ολομόναχη…δίχως να σου κρατώ το χέρι.
 
Προχωρώ στα σκοτεινά χωρίς να ξέρω
τι θα φέρει το επόμενο βήμα.
Ο φόβος …η αμφιβολία…γίνεται συνοδοιπόρος.
Όμως προχωρώ δεν έχω άλλη επιλογή.
Ο χρόνος κυλά εις βάρος μου…
Πρέπει να φτάσω κάπου
άλλως το τέλος με περιμένει
στην επόμενη γωνιά.

Ρ.Β.





4 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Μάλλον η νύχτα πρέπει να είναι για ξεκούραση και η μέρα για πορεία. Το σκοτάδι είναι κακός σύντροφος...

Ρένα είπε...

Κι αν πρόκειται για το σκοτεινό μονοπάτι της ζωής;

Μαρια Νικολαου είπε...

Έτσι ειναι η νύχτα και η μοναξιά της...
Τι υπέροχη φωτογραφία Ρένα μου με τη βροχή

Ρένα είπε...

Δύσκολη η νύχτα στην τόσο άσχημη κοινωνική μας κατάσταση. Δεν ξέρει ποτέ κανείς τι θα φέρει!