Πάντα μου άρεσε να μαζεύω κοχύλια.
Ποικιλόχρωμα κοχύλια ερμητικά κλειστά.
Ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβουν.
Μοσχομυρίζουν θάλασσα κι αρμύρα.
Ξυπνούν μακρινές αναμνήσεις
από κάτι φεγγαρόλουστες στιγμές
τότε που ζούσαμε πιασμένοι χέρι-χέρι.
Μου άρεσε να τα κρύβω κάτω από το μαξιλάρι μου.
Και τις κρύες μοναχικές νύχτες
να τα ξετρυπώνω και να γεμίζει το σπίτι
θάλασσα…αρμύρα …και έρωτα.
Ρ.Β.
Ποικιλόχρωμα κοχύλια ερμητικά κλειστά.
Ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβουν.
Μοσχομυρίζουν θάλασσα κι αρμύρα.
Ξυπνούν μακρινές αναμνήσεις
από κάτι φεγγαρόλουστες στιγμές
τότε που ζούσαμε πιασμένοι χέρι-χέρι.
Μου άρεσε να τα κρύβω κάτω από το μαξιλάρι μου.
Και τις κρύες μοναχικές νύχτες
να τα ξετρυπώνω και να γεμίζει το σπίτι
θάλασσα…αρμύρα …και έρωτα.
Ρ.Β.
4 σχόλια:
Και ποιός δεν μάζεψε κοχύλια... Είναι από τα όμορφα στολίδια που βρίσκει κανείς στη θάλασσα. Σε μένα μου θυμίζουν παιδικές αναμνήσεις. Γι' αυτό τα στολίζουμε. Και αν ακόμα δεν θυμίζουν κάτι, φέρνουν τη θάλασσα και το καλοκαίρι πιο κοντά!
Αpokalipwis.Εγώ ακόμα μαζεύω κοχύλια.
Μυρίζει το σπίτι θάλασσα και καλοκαίρι.
Eίναι πολύ όμορφα και απόλυτα εκπέμπουν ρομαντισμό
Ο.τι έχει σχέσει με τη θάλασσα είναιόμορφο και ρομαντικό Μαρία μου.
Δημοσίευση σχολίου