Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014




Νυχτώνει…
Ο ήλιος γέρνει σιγά…σιγά… στη δύση του.
Το δωμάτιο γεμίζει φωτοσκιάσεις
σχηματίζοντας ασπρόμαυρες
φιγούρες που γλύφουν στο πέρασμα τους
ανομολόγητες παλιές αμαρτίες.

Το φέγγισμα του μισοφέγγαρου
ρίχνει το γκρίζο του φως στο άδειο κρεβάτι
χαϊδεύοντας απαλά…  κλινοσκεπάσματα
λες και ζητά να τα ζεστάνει με το ζεστό γαλάζιο του φως.

Είναι η ώρα που η νύχτα σε ταξιδεύει
μέσα στο χρόνο  χαρίζοντας όμορφες στιγμές
από μέρες ευτυχίας …

Ασε με λοιπόν μη με ξυπνάς
να ταξιδέψω στο χθες κάτω από το φως του φεγγαριού!

Ρ.Β.

4 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Το φεγγάρι είναι φέρνει την ατμόσφαιρα για χαλάρωση, ταξιδάκια του μυαλού στο παρελθόν, όνειρα... Όταν το λείπει το φως του ήλιου, τα «φώτα» στρέφονται στο βάθος. Η αυγή όμως πάντα έρχεται στην ώρα της. Το παρόν είναι πάντα παρόν...

Ρένα είπε...

Καλημέρα Apokallipsis.Περιμένοντας την αυγή περιμένουμε ίσως ένα καλύτερο αύριο.

Μαρια Νικολαου είπε...

Πολύ όμορφο Ρένα μου
Καλή σου μέρα , φιλιά πολλά

Ρένα είπε...

Καλημέρα Μαρία μου. Σ' ευχαριστώ.Φιλιά μια ζεστής φιλίας.