Κυριακή 2 Ιουνίου 2013


Δανείστηκα μπλε
από τον ουρανό…τη θάλασσα…
για να αδειάσω σε στίχους την ψυχή μου.

Δανείστηκα από τα σύννεφα
βροχή να τρέξει από τα μάτια μου
στις δύσκολες στιγμές της μοναξιάς μου.

Εκλεψα αρώματα
από βασιλικό και σμύρνα
να κρύψω του κόσμου την ασχήμια.

Δανείστηκα φως
από τ’ αστέρια…το φεγγάρι
για να μπορέσω να διαβώ το μονοπάτι της ζωής.

Τις κρύες μέρες του χειμώνα
περίμενα το χάραμα του ήλιου
να με ζεστάνουν οι πρώτες ηλιαχτίδες.

Ρ.Β.

4 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Το θέμα δεν είναι τι δανείζεσαι αλλά το τι πληρώνεις στο τέλος! Και πολλά δάνεια έχουν υπέρογκους τόκους! Μετά τη θάλασσα, τα σύννεφα, το φως και τα αρώματα έρχεται ο χειμώνας... χωρίς διάθεση....

Μαρια Νικολαου είπε...

Πολύ όμορφο Ρένα μου
Κυρίως οι τρεις πρώτοι στίχοι μου άρεσαν ιδιαίτερα
Καλημέρα

Ρένα είπε...

Apokalipsis.Λες να με βρει κανένας μπελάς και με κυνηγάει η εφορία; Κιέχω ξοδέψει τόσο μπλε που με βλέπω για τα καλά μέσα!!!!!!!!

Ρένα είπε...

Καλημέρα Μαρία μου. Πάντα χαίρομαι όταν σου αρέσει κάτι.Λένε ότι από κάποια ηλικία και μετά ξαναγίνεσαι παιδί!