Δευτέρα 27 Μαΐου 2013


Ταξίδεψα σε μια ψαρόβαρκα
με συντροφιά τ’ αστέρια, το φεγγάρι.
Μου έδωσαν πολλές φορές το χέρι
και μου’ γνεψαν από ψηλά
πως θα’ ναι πάντα δίπλα μου
να μου φωτίζουν το δρόμο στις δύσκολες στιγμές.

Εχεις ποτέ προσέξει πόσο όμορφο
είναι το φεγγάρι όταν σου χαμογελά;
Εχεις μαζέψει μέσα στις φούχτες σου
τόσα πολλά μαργαριτάρια να σου φωτίζουν
το δρόμο της ζωής;

Ητανε όμως  δύσκολο όταν μαύρα σύννεφα
σκέπαζαν τον ουρανό και έπρεπε να συνεχίσεις
στο σκοτάδι το ταξίδι σου παλεύοντας
με κύματα πελώρια που σε οδηγούσαν
για πάντα στο βασίλειο του βυθού.

Ρ.Β.






4 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Το φεγγάρι μόνο υποσχέσεις και όμορφες στιγμές ξέρει να δίνει. Είναι όμως εφήμερα αυτά που μοιράζει.
Και αν κάτι υπάρχει, αυτό είναι η θάλασσα, με ότι διάθεση έχει!

Ρένα είπε...

Για μένα το φεγγάρι έχει μια μαγεία που ομορφαίνει τη ζωή όπως σίγουρα και η θάλασσα.Καλημέρα.

Μαρια Νικολαου είπε...

Ετσι είναι. Εκει που κρατάς στα χέρια τη φύση έρχονται τα σύννεφα και τα σκιάζουν όλα

Ρένα είπε...

Καλημέρα Μαρία και από εδώ.Οσο για τα σύννεφα έχουν κι αυτά την ομορφιά τους.Ξέρω πως τα αγαπάς.