Κυριακή 24 Μαρτίου 2013



Σαν δροσερή αύρα
πέρασε η σκιά σου
και με άγγιξε…απαλά… τόσο απαλά
που κράτησα τα βλέφαρα κλειστά
μη και χαθεί το όνειρο.

Το φως του φεγγαριού
τρύπωσε από τις γρίλιες
για να φωτίσει το ξεχασμένο πρόσωπό σου
έτσι όπως σε πρωτογνώρισα.

Ένα αγόρι γελαστό…χαρούμενο…
μα τόσο επιπόλαιο!
Ηξερε να χαρίζει όμορφες στιγμές
αλίμονο…εφήμερες!

Ρ.Β.

4 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Δεν φαντάζεσαι πόσο μου ταιριάζει αυτό...

Καλημέρα Ρένα μου

Ρένα είπε...

Χαίρομαι ιδαίτερα Μαρία μου.Καλημέρα.

Apokalipsis999 είπε...

Όλα τα όμορφα είναι και εφήμερα! Δυστυχώς...
Μάλλον αυτός που δεν ονειρεύεται, δεν πλανάται από τα εφήμερα όνειρα!

Ρένα είπε...

apokalipsis.
Είναι όλα τα όμορφα εφήμερα; Νομίζω όχι πάντα. Αν είναι έτσι θα αφαιρούσαμε από τη ζωή μας ό,τι όμορφο υπάρχει αφού θα ήταν εφήμερο.