Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Το κλειδί

Γυρεύω
εκείνο το χρυσό κλειδί
που φύλαξα μ’ αγάπη περισσή
μα δε μπορώ να τό βρω πουθενά.

Θέλω να ξεκλειδώσω
ό, τι… μα ό, τι… έχει απομείνει από σε
να μη πληγώνω πια τη δόλια μου καρδιά.
Είπα "καρδιά" μα ναι, εκεί το έχω φυλαγμένο.

Θα πρέπει να ξεσκίσω την καρδιά μου
ματώνοντας  χέρια και ψυχή
να το κλέψω και να το πετάξω
μια για πάντα απ’ τη ζωή.

Ετσι θα σβήσω τη μορφή σου
από τη σκέψη και τα όνειρά
να μη ματώνω πια τις νύχτες
με θύμησες παλιές.






8 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Δεν υπάρχει κλειδί...
Η καρδία δεν έχει λουκέτο!
Ούτε password!
Απλά αγαπάει
χωρίς να ρωτήσει κανέναν!
Και παγώνει όποτε το θελήσει!
Χωρίς λογική!
Και μιας ο έρωτας
περνάει με έρωτα,
αντί να την ματώσεις,
άστην να ερωτευτεί ξανά!
Άλλωστε, αυτό ξέρει
να κάνει...
Φέρνοντας νέες αναμνήσεις
που θα παραγκωνίσουν τις παλιές!

(μεταξύ μας, δεν είμαι τόσο αισιόδοξος, αλλά το παλεύω!)

Μαρια Νικολαου είπε...

Είναι πια κλεισμένο μες στην καρδιά.
Δεν μπορεί να βγει από κει. Η καρδιά έχει σφραγίσει...

Ρένα είπε...

apokalipsis9999. Σταμάτη σε όλα τα πράγματα στη ζωή υπάρχουν κάποια όρια. Εγώ τουλάχιστο πιστεύω ότι είναι πολύ αργά για να ξανα ερωτευτώ.
Αν και ο Γκαμπριελ Γκαρσία Μαρκές έχει πει.''Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν,χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται''.Ομορφα λόγια δύσκολα στην πράξη. Δεν νομίζεις;Καλή σου μέρα.

Ρένα είπε...

Μαρία μου.Ολα τα πράγματα έχουν δυσκολίες στη ζωή. Αλλά εμένα μου αρέσουν τα δύσκολα. Τίποτε δεν μένει για πάντα κλειδωμένο.Φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Ρένα μου !!!
Συμφωνώ απόλυτα με τον-την Apokalipsis999. Όντως η μόνη θεραπεία αυτή είναι. Βέβαια υπάρχει και η άλλη άποψη, γιατί να σβήσω ένα κομμάτι από το παρελθόν; Το έζησα, το χάρηκα, το θυμάμαι και προχωρώ. Μελίτα

Ρένα είπε...

Μελίτα . Μου άρεσε αυτό "Το έζησα το χάρηκα, το θυμάμαι και προχωρώ".

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τη Μελίτα..
Δεν σβήνουμε τίποτα είναι κομμάτι που μας ανήκει!!Απλά λίγες μελαγχολικές στιγμές μόνο αναπόλησης ζούμε...
Φιλί Μαγιάτικο μοσχομυριστό !!
Καλό μήνα καλή μου φίλη !!

Ρένα είπε...

Καλησπέρα Δέσποινα. Κι εγώ συμφωνώ...
αλλά πολλές φορές αναγκάζεσαι να θέλεις να ξεχάσεις και να ζήσεις το σήμερα... το αύριο. Το χθες ανήκει στο παρελθόν. Καλό μήνα. Φιλιά.