Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Απόγνωση


Αν και ο ήλιος έχει από ώρα δώσει τη θέση του
σ' ένα ολόγιομο χρυσαφένιο φεγγάρι
που καθρεφτίζεται ναζιάρικα στα νερά του Ευβοϊκού
η άμμος συνεχίζει να καίει σε κάθε άγγιγμά της.
Αστέρια στολίζουν με τον ασημένιο μανδύα τους
τη νύχτα που έχει αγκαλιάσει το στερέωμα.

*************

Νύχτα ερωτική......σε γεμίζει μνήμες.....
Πώς ν' αντέξεις την απουσία
μέσα σε τόση ομορφιά.
Η σιωπηλή κραυγή απόγνωσης
χάνεται μέσα σε μαύρο πέπλο δίχως απάντηση.

***********
Βαδίζω με βήματα σταθερά
η σιλουέτα μου χάνεται μέσα στη νύχτα
ζητώντας απεγνωσμένα λησμονιά
στο απέραντο υγρό βασίλειο του βυθού.

8 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Πως ν αντέξεις την απουσία...

Εγώ δεν την αντέχω δυστυχώς κι ο πόνος με σκοτώνει σιγά σιγά.

Μου άρεσε πολύ Ρένα μου. Ομορφες λέξεις , ωραία συνδιασμένες.

Καλό μεσημέρι

Ρένα είπε...

Ξέρεις πόσο μετρά για μένα η γνώμη σου. Σ' ευχαριστώ. Εικόνες από θάλασσα.Αυτές με εμπνέουν. Σε επιθύμησα...

Apokalipsis999 είπε...

Πάντα υπάρχουν στιγμές
που ο ήλιος ή το φεγγάρι
θα θυμίζουν έρωτες...
Και όταν η «απουσία»
γίνεται αυτοσκοπός,
και μοναδικός «σύντροφος»,
εγκλωβίζει και φυλλοροεί,
οτιδήποτε το ερωτικό,
που προσφέρει η φύση!

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Γαληνεύει ο καιρός γαληνεύουν οι ώρες ...Μεσα μας ξεχνιέται τούτες τις ιερές στιγμές ατενιζοντας την ομορφιά της φύσης η όποια απουσία...Γινόμαστε μικροί ..κόκκος άμμου...σ ενα σύμπαν απέραντο...
Να μπορούσαμε να γυρίζαμε το χρόνο λίγο πίσω ..ναταν για λίγο όλα αλλιως..μα δεν εχουμε τέτοια δύναμη..Ας πορευτούμε για όσο ...
Δίπλα μας έτσι κι αλλιώς οι απουσίες μετρουν παρουσίες...Η μνήμη δεν αφήνει τίποτα να πάει χαμένο...μικροί θησαυροί κρυμμένοι βαθιά...
Γαληνεύουν οι στίχοι σου ..
Ομορφιά ψυχής !!
Καλό βράδυ γλυκιά μου φίλη !!!
Σε φιλώ

Ρένα είπε...

Αpokalipsis.Η φύση καλέ μου φίλε μας επιρεάζει στη ζωή μας και μας γυρνάει συχνά στο παρελθόν. Αλλοτε θετικά άλλοτε αρνητικά.Σ' ευχαριστώ για το πάντα όμορφο πέρασμά σου.

Ρένα είπε...

Καλή μου φίλη Δέσποινα.Ετσι είναι γαληνεύει την ψυχή μας η φύση και μας γυρνάει στο παρελθόν. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Οχι με καμία δύναμη δεν μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να διορθώσουμε τα λάθη μας. Ετσι θα πορευτούμε για όσο... Οπως λες και εσύ.Φιλιά.

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Λυρισμός κι ευαισθησία!
Το βλέμμα πίσω μου...
Οι αναμνήσεις θάλασσα για να πνιγώ....
και τ' όνειρο... φευγάτο...

Σ' ακολουθώ, ένα σου δάκρυ για να κλέψω,
μια τόση δα ελπίδα για να θρέψω...

Γύρνα να δεις... Την κάθε λέξη σου στην άμμο κρύβω, μικρό, γαλάζιο θησαυρό, τις γκρίζες μέρες του χειμώνα να γυρίσω και να βρώ....

Σε φιλώ, ρομαντική ψυχούλα, αγαπημένη.

Ρένα είπε...

Ομορφα τα λόγια σου Σταυρούλα μου. Διαλεγμένες λέξεις ευαισθησίας.Αχ αυτή η θάλασσα πόσο την αγαπώ, όπως και να'ναι γαλήνια ή θυμωμένη.Ισως το αίμα της καταγωγής μου με έχει επιρεάσει.Σ' ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμά σου. Σε φιλώ γλυκά.