
παρασύρει στο διάβα του
ό,τι προσπαθεί να το διασχίσει.
**************
Η φύση γύρω οργιάζει.
Κελαηδήματα αηδονιών
κοάσματα βατράχων
ήχοι γάργαρων νερών
στο ταξίδι τους προς το πέλαγος
είναι ό,τι μπορεί να γαληνέψει την ψυχή.
************
Θα' θελα να ζήσω για πάντα εδώ.
Ρίζα να γίνω να μη μπορεί
ανθρώπου χέρι να με πάρει.
**************
Προσπαθώ να περάσω
τ' ορμητικό ποτάμι.
Πατώ σε πέτρες κοφτερές
τα πόδια ματώνουν
όμως δε σταματώ
πρέπει να διασχίσω το ποτάμι
που λέγεται ΖΩΗ.
Κι' ας με κερδίσει ο θάνατος.
10 σχόλια:
Ο θάνατος «κερδίζει» την ύλη,
το ποτάμι κερδίζει την ψυχή!
Αρκεί να προχωράς!
Καλή επάνοδο!
Εύστοχο όπως πάντα το σχόλιό σου. Συμφωνώ απόλυτα. Σ'ευχαριστώ. Εύχομαι
Καλό Χειμώνα.
Μια διαδρομή αναπόφευκτη ...φορές μαγική ..φορές ορμητική..
Θέλει θάρρος τόλμη μα και υπομονή όλο τούτο το μακρινό ταξίδι !!!
Πανέμορφη και αισθητή η επιστροφή σου !!
Καλό χειμώνα κι από εδώ Ρένα μου
Σε φιλώ γλυκά
Πάντα ο λόγος σου όμορφος ...γλυκός. Σ' ευχαριστώ!
Ο θάνατος είναι σίγουρο πως θα μας κερδίσει στο τέλος.
Ομορφες σκέψεις.
Καλησπέρα Ρένα μου και καλό χειμώνα
Καλησπέρα Μαρία μου.Κρίμα να είναι ο θάνατος το μόνο σίγουρο στη ζωή μας.
Ομως μου αρέσει να βλέπω πάντα και τη θετική πλευρά.Δεν γίνεται διαφορετικά αν θέλουμε να γνωρίσουμε τη ζωη.Μου αρέσει πολύ η γατούλα σου!!!Καλό χειμώνα και από εδώ.
Συμγωνώ με τον-την Apokalipsis999.
Μα είναι αναπόφευκτο ότι: "Η ολοκλήρωση της ζωής μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επιστροφή στην αφετηρία." Μελίτα
Που είναι η επιστροφή στηζωή; Εγώ πάντως πιστεύω μετά το θάνατο είναι η ανυπαρξία.Καλησπέρα Μελίτα μου.
ΡΕΝΑ ΜΟΥ,
Μ΄ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΡΟΦΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΣΟΥ.ΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΤΟΣΟ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ!
ΜΠΡΑΒΟ!ΣΥΝΕΧΙΣΕ!
ΦΙΛΙΑ! Η ΦΙΛΗ ΣΟΥ
Να' σαι καλά Χρυσούλα μου. Ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου