Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Ποτάμι ορμητικό
παρασύρει στο διάβα του
ό,τι προσπαθεί να το διασχίσει.
**************
Η φύση γύρω οργιάζει.
Κελαηδήματα αηδονιών
κοάσματα βατράχων
ήχοι γάργαρων νερών
στο ταξίδι τους προς το πέλαγος
είναι ό,τι μπορεί να γαληνέψει την ψυχή.
************
Θα' θελα να ζήσω για πάντα εδώ.
Ρίζα να γίνω να μη μπορεί
ανθρώπου χέρι να με πάρει.
**************
Προσπαθώ να περάσω
τ' ορμητικό ποτάμι.
Πατώ σε πέτρες κοφτερές
τα πόδια ματώνουν
όμως δε σταματώ
πρέπει να διασχίσω το ποτάμι
που λέγεται ΖΩΗ.
Κι' ας με κερδίσει ο θάνατος.

10 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Ο θάνατος «κερδίζει» την ύλη,
το ποτάμι κερδίζει την ψυχή!
Αρκεί να προχωράς!

Καλή επάνοδο!

Ρένα είπε...

Εύστοχο όπως πάντα το σχόλιό σου. Συμφωνώ απόλυτα. Σ'ευχαριστώ. Εύχομαι
Καλό Χειμώνα.

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Μια διαδρομή αναπόφευκτη ...φορές μαγική ..φορές ορμητική..
Θέλει θάρρος τόλμη μα και υπομονή όλο τούτο το μακρινό ταξίδι !!!
Πανέμορφη και αισθητή η επιστροφή σου !!
Καλό χειμώνα κι από εδώ Ρένα μου
Σε φιλώ γλυκά

Ρένα είπε...

Πάντα ο λόγος σου όμορφος ...γλυκός. Σ' ευχαριστώ!

Μαρια Νικολαου είπε...

Ο θάνατος είναι σίγουρο πως θα μας κερδίσει στο τέλος.

Ομορφες σκέψεις.
Καλησπέρα Ρένα μου και καλό χειμώνα

Ρένα είπε...

Καλησπέρα Μαρία μου.Κρίμα να είναι ο θάνατος το μόνο σίγουρο στη ζωή μας.
Ομως μου αρέσει να βλέπω πάντα και τη θετική πλευρά.Δεν γίνεται διαφορετικά αν θέλουμε να γνωρίσουμε τη ζωη.Μου αρέσει πολύ η γατούλα σου!!!Καλό χειμώνα και από εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Συμγωνώ με τον-την Apokalipsis999.
Μα είναι αναπόφευκτο ότι: "Η ολοκλήρωση της ζωής μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επιστροφή στην αφετηρία." Μελίτα

Ρένα είπε...

Που είναι η επιστροφή στηζωή; Εγώ πάντως πιστεύω μετά το θάνατο είναι η ανυπαρξία.Καλησπέρα Μελίτα μου.

Ανώνυμος είπε...

ΡΕΝΑ ΜΟΥ,
Μ΄ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΡΟΦΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΣΟΥ.ΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΤΟΣΟ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ!
ΜΠΡΑΒΟ!ΣΥΝΕΧΙΣΕ!

ΦΙΛΙΑ! Η ΦΙΛΗ ΣΟΥ

Ρένα είπε...

Να' σαι καλά Χρυσούλα μου. Ευχαριστώ.