ΟΧΙ...όχι δεν είναι δάκρυα ψυχής.Σταγόνες είναι της βροχής
κύλησαν να κρύψουν
κρυφό πόνο χωρισμού.
******
Δεν ξέρω αν ποτέ σε ξαναδώ
δεν ξέρω ακόμα κι αν το θέλω.
Την ηρεμία μου γυρεύω
χαμένη από καιρό...
Κλεισμένη στην απόλυτη σιωπή της μοναξιάς
ψάχνω να ξαναβρώ τον εαυτό μου.
6 σχόλια:
Εγώ πάλι γιατί νομίζω πως και αυτόν τον έχουμε χάσει προ πολλού;
Καλημέρα Ρένα μου
Οχι εγώ τον είχα χάσει και ψάχνοντας στα απολεσθέντα...τον ξαναβρήκα.Καλή σου μέρα Μαρία μου.
Μαζί με την Ρένα ψάξαμε και ω του θαύματος, βρήκα και εγώ υπολείμματα του εαυτού μου... χα΄χά
Μπόρεσες να τον αναγνωρίσεις Μελίτα μου όταν τον ξαναβρήκες;
Ο χωρισμός είναι σαν το ράγισμα στο τζάμι. Αν είναι δυνατός χωρισμός, είναι σαν το σπάσιμο.
Και το γυαλί άμα ραγίσει ή σπάσει δεν ξαναγίνεται όπως ήταν.
Εκτός κι αν δεν μιλάμε για χωρισμό, αλλά για επιπολαιότητα... οπότε το τζάμι θαμπώνει, με το σκούπισμα του χρόνου το γυαλί ξαναγίνεται διαυγές!
Ο πανδαμάτωρ χρόνος φέρνει την καταλλαγή και την ηρεμία.
Apokalipsis999.Πρόκειται για σπάσιμο αγαπητέ φίλε. Και σίγουρα ένα παρόμοιο σπάσιμο δεν κολλάει και αν ποτέ κολλήσει καινούριο δεν γίνεται ποτέ.
Δημοσίευση σχολίου