Κράτησα
στα δυό μου χέρια
τον καθρέφτη.
Εκλεισα τα μάτια και κοιτάχτηκα
όπως δεν κοίταξα ποτέ τον εαυτό μου.
**************
Είδα το παιδί που δεν μεγάλωσε ποτέ.
Το παιδί που κυνήγησε τα όνειρά του.
Ονειρα ανεκπλήρωτα...
**************
Μήπως δεν το άφησαν
να μεγαλώσει;
ή προτίμησε παιδί να μείνει
με την ελπίδα να ζήσει
ένα καλύτερο αύριο;
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ
6 σχόλια:
Ψάχνουμε μέσα μας να βρούμε τις αλήθειες μας..
τα όνειρα που μας έκλεψαν ...
όσα που μας ανήκαν ...αυτά που πιστέψαμε ....
την κρυμμένη παιδική αθωότητα ...
ίσως να είναι αυτό που είπες
'' με την ελπίδα να ζήσει
ένα καλύτερο αύριο ''
υπέροχο Ρένα μου !!!
καλη Κυριακή !!!πολλά φιλιά
Eγώ πάλι δεν θα θελα να μου παιδί. Μιλώ ειλικρινά. Σίγουρα όμως θα θελα εδώ που είμαι να παραμείνω αρκετά χρόνια ακόμη. Πράγμα αδύνατο...
Ομως δεν βαριέσαι... κάθε ηλικία έχει τις ομορφιές της.
Καλημέρα Ρένα μου
Ακριβώς αυτό είναι, θέλουμε από τη ζωή αυτό που μας ανήκει ούτε λιγότερα ούτε περισσότερα, είναι μια απαίτηση, γι' αυτό έρχεται κάποιος στη ζωή. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Δέσποινα. Εύχομαι μια όμορφη Κυριακή.
Μαρία μου στο βάθως δε θα' θελα να ξαναζήσω άσχημες στιγμές που έζησα, ούτε να ξαναγίνω παιδί.
Εκφράζω απλά μια πικρία για ό,τι η ζωή μου στέρησε. Φιλιά.Μια όμορφη ΚΥΡΙΑΚΉ.
Πολύ καλό Ρένα μου!!!
Μισώ τον καθρέφτη διαβάζει μέσα απ΄τα μάτια τη σκέψη μου και πολλές φορές τρομάζω...
Ποτέ δεν ήμουν η γυναίκα που περνούσα τον καιρό μου στο καθρέπτη. Ούτε μπορώ να πω αν τον μισώ γιατί μου αρέσει η αλήθεια και ο καθρέπτης δε σου κρύβεται αντανακλά αυτό που βλέπει. Γειά σου φιλενάδα.
Δημοσίευση σχολίου