Σκίρτημα χαράς
στο βάθος του δρόμου
διαγράφεται
η σιλουέτα σου
χαμένη
στην άβυσο του χρόνου.
Η καρδιά χτυπά γοργά.
Τα πόδια παραλύουν.
Προσπαθώ να τρέξω
μένω καρφωμένη!
Προσπαθώ να φωνάξω
φωνή δεν έχω!
Κάπου στη στροφή
του δρόμου
χάνεσαι
μαζί κι η ελπίδα
να σε ξαναδώ
να σ' αγγίξω.
Τα μάτια βουρκώνουν.
Η καρδιά σπαρταρά
ανίκανη να φτάσει
την εικόνα σου
χαμένη
σε θολό τοπίο!
ΗΧΟΙ ΚΟΧΥΛΙΩΝ
4 σχόλια:
"Αν το μπορείς έλα πάρε με
θα με βρεις αλλαγμένο
πιο άσχημο ίσως και λίγο κομμένο.
Έλα δεν είμαι έτσι, αντέχω
σηκώνομαι πάλι, το προσπαθώ.
Να ΄μαι και πάλι γράφω
εξιστορώ ιστορίες για έρωτες
για υγρές κι αξημέρωτες νύχτες.."
Συνάντηση με το αναπάντεχο..
Με τον χτύπο της έξαψης..
Καλησπέρα Ρένα καλή μου φίλη..
Καλησπέρα φίλε Τάκη. Σίγουρα θα είναι αλλαγμένος, ίσως και μη αναγνωρίσημος.Αλλά είναι και μια επιθυμία...
Προσπαθω να φωναξω μα δεν εχω φωνή...
Σαν να με διαβασες σήμερα Ρένα ...
Γαλήνια η σημερινή εικόνα και πολύ όμορφη. Σ' ευχαριστώ.Δεν ξέρω αν σε διάβασα σήμερα, εκείνο που ξέρω είναι ότι έχει διαβάσει η μια την άλλη πολύ καλά.Καλό απόγευμα Μαρία μου.
Δημοσίευση σχολίου