Αφουγκράζομαι
τη φωνή σου
στους ήχους
της φύσης.
Στο πάφλασμα των κυμάτων
στο θρόισμα των φύλλων
στον άνεμο, στη βροχή
στο κάτασπρο χιόνι
που πέφτει σιωπηλά.
Αφουγκράζομαι
μιλώ με τα πουλιά
τα νυχτοπούλια
τους τζίτζικες
τ' αγριοπερίστερα
τις δεκοχτούρες.
Ακούω στη φύση
τη φωνή σου.
Σ' αποκρίνομαι.
Μ' ακούς;
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ
3 σχόλια:
"Τους σταλακτίτες
των δακρύων σου ζωγράφισα
καθώς άκαμπτοι
απ΄το πέρασμα του χρόνου
το φως του Προμηθέα καρτερούν
για να πετάξουν πάλι
αποδημητικά πουλιά
για μέρη που η φλόγα της αγάπης
θα φωλιάσει μέσα τους.."
Ένιωσα τους όμορφους στίχους σου
καλή μου φίλη Ρένα.. Να είσαι καλά..
Eυχαριστώ καλέ μου φίλε Τάκη για το τόσο όμορφο ποιητικό σου πέρασμα. Βλέπω ότι είσαι από την όμορφη Λαμία όπου έζησα τρία ολόκληρα χρόνια σαν Διευθύντρια του εκεί Γαλλικού Ινστιτούτου.
Δημοσίευση σχολίου