Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

Δύση!



Νυχτώνει!
Σε λίγο ο ήλιος θα γύρει πίσω από τη γαλάζια θάλασσα.
Άλλη μια μέρα φτάνει στο τέλος της.
Είναι η ώρα που ο νους σου τρέχει στα περασμένα
όταν μαζί αναπολούσαμε τη μέρα που έφυγε
γεμάτη ευτυχία και όνειρα για ζωή.
Θυμάσαι;
Ο χρόνος κύλησε γρήγορα δεν μπορείς πια να ονειρεύεσαι.
Κοιτάζεις με θλίψη τον ήλιο να γέρνει στη δύση του
αλλά δεν ελπίζεις  ένα όμορφο ξημέρωμα.
Τα όνειρα τελείωσαν…
Συντροφιά σου η μοναξιά…η απουσία…το παρελθόν…
το άδειο κρεβάτι και ένα προσκέφαλο γεμάτο δάκρυα.

Ρ.Β.

2 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Ο χρόνος κυλά, αφήνοντας πίσω του όνειρα και αναμνήσεις, με την ελπίδα νέων προσδοκιών... Η δύση του παλιού με την ανατολή του νέου, ένας αέναος κύκλος, ενίοτε ανιαρός, ενίοτε συναρπαστικός, που κάποτε για άλλους παύει και για άλλους ξεκινά! Τι απομένει; Μόνο η μοναξιά και η απουσία από το παρελθόν;

Ρένα είπε...

Σίγουρα η απομόνωση και η μοναξιά είναι η συντροφιά των χρόνων που έφυγαν ανεπιστραφοί.