Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Φλεβάρης!


Το κρύο έκλεισε στην θαλπωρή του σπιτιού
τον κόσμο…Έστω εκείνους τους λίγους τυχερούς
που διαθέτουν ακόμα λίγη ζεστασιά στο σπίτι.
Οι δρόμοι έρημοι…παγωμένοι…
Ακόμα και τα πεινασμένα σπουργίτια χάθηκαν
να βρουν ζεστασιά στη παγωμένη φωλίτσα τους
Τις ώρες αυτές η μοναξιά γίνεται αφόρητη.
Κοιτάζω τον έρημο δρόμο η πάχνη θολώνει το τζάμι.
Ασυναίσθητα χαράζω το όνομά σου 
σβησμένο από τη μνήμη εδώ και πολλά χρόνια
ένα δάκρυ πικρό κυλά στο παγωμένο μάγουλο μου!

Ρ.Β.

2 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Όσο και να παλεύει η μνήμη, δύσκολα αντιμετωπίζεται η αφόρητη μοναξιά... πολύ δύσκολα...

Ρένα είπε...

Τοξέρω πολύ καλά το έχω ζήσει εδώ και χρόνια. Καλό βράδυ!