Τις πέταξα εκείνες τις τσαλακωμένες
σελίδες του ημερολογίου μου.
Δεν ήθελα να θυμάμαι!
Προσπαθώ να συρράψω ό,τι έχει απομείνει
στη σκουριασμένη μνήμη μου.
Τις πέταξα από καιρό
σ' ανταριασμένα κύματα.
Γι' αυτό αγαπώ τη θάλασσα.
Θυμώνει...φουσκώνει...
και καταπίνει ό,τι βρει μπροστά της.
Επειτα ηρεμεί σιγά...σιγά...
γλύφοντας ηδονικά τη μουσκεμένη άμμο!
Ρ.Β.
4 σχόλια:
Όσες σελίδες και να πετάξεις στα κύματα, το μυαλό δεν τις σβήνει τις αναμνήσεις. Η θέα της θάλασσας ουκ ολίγες φορές τις φρεσκάρει...
Καλό φθινώπορο και καλή επάνοδο.
Καλό φθινώπορο και σε σένα. Χαίρομαι που θα τα λέμε τις κρύες μέρες που μας έρχονται. Ετσι θα ζεσταινόμαστε γιατί πετρέλαιο δεν βλέπω να μας ζεσταίνει.
Και γω τις πέταξα κάποια στιγμή αλλά αργότερα το μετάνιωσα. Πολύ αργότερα.
Γιατί τελικά είναι ωραίο να θυμόμαστε το παρελθόν κι ας μας έχει πικράνει
Μπορεί να τις πετάξαμε αλλά τις αναμνήσεις πως να τις πετάξεις;
Καλημέρ Μαρία μου.
Δημοσίευση σχολίου