Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014



Ολόκληρη η ζωή
ένα καρτέρημα ήταν.
Τώρα πια ούτε κι εγώ γνωρίζω
τι καρτερούσα.

Καρτέρα...καρτέρα...
κύλησε η ζωή και τώρα πια
ούτε τολμώ να πω.-Τι καρτερώ!
Ξέρεις γιατί;
Φοβάμαι!

Ρ.Β.

4 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Όποιος καρτερεί ελπίζει σε κάτι...
Είτε σε άπιαστα όνειρα είτε σε ελάχιστα πράγματα, χωρίς ελπίδα ο φόβος είναι προ των πυλών.

Ρένα είπε...

Ετσι είναι χωρίς ελπίδα δεν προχωράς. Ειδικά στις σημερινές μέρες που ζούμε.Καλή σου μέρα.

Μαρια Νικολαου είπε...

Και γω κάπως έτσι αισθάνομαι...

Ρένα είπε...

Καλημέρα Μαρία.Ισως έτσι είναι η ζωή.