Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013



Ποια χρόνια να μετρήσω
αυτά που έζησα ή αυτά που χαράμισα.
Οποια κι αν μέτρησα, όποια κι αν ξεφύλλισα
ανεκπλήρωτα όνειρα συνάντησα.

Κάποια μοίρα έσβηνε ύπουλα… αθόρυβα…
και τις μικρότερες χαρές της ζωής.

Τώρα λατρεύω να κοιτάζω τον ήλιο.
Την ώρα που ετοιμάζεται να βουτήξει
στα γκριζωπά νερά της θάλασσας
περιμένοντας μια καινούρια μέρα.
Ισως πιο τυχερή, πιο ηλιόλουστη από την χθεσινή.

Ρ.Β.

4 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ας θυμαμαι μόνο αυτά που έζησα...
Δεν βαριέσαι. Δεν μετανιώνω για κάτι.
Και μένα μ αρέσει να κοιτάζω τον ήλιο τώρα μα αν έχει και σύννεφα ακόμη καλύτερα.


Καλησπέρα Ρένα μου και καλή Σαρακοστή

Ρένα είπε...

Καλή Σαρακοστή Μαρία μου.Καλό βράδυ με όμορφα όνειρα.

Apokalipsis999 είπε...

Πάντα θα υπάρχει η καινούργια μέρα που ίσως δημιουργήσει χαρούμενες αναμνήσεις! Οι προσδοκίες ποτέ δε σταματούν όσο υπάρχει ήλιος...

Ρένα είπε...

Apokalipsis999.
Eτσι είναι όσο ζούμε περμένοντας ένα
όμορφο ηλιοβασίλεμα υπάρχει ελπίδα στη ζωή.Καλημέρα Σταμάτη.