Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012



ΕΣΥ νόμιζες


πως είναι ο έρωτας παιχνίδι.

Είναι μαχαίρι κοφτερό

σε πληγώνει τόσο βαθιά

που γιατρειά δεν έχει.



ΕΣΥ δεν έμαθες ποτέ

πως είναι πληγή που αιμορραγεί

κι ας λένε πως ο χρόνος

γιατρεύει όλες τις πληγές

όσο βαθιές κι αν είναι.



ΕΣΥ έμαθες μόνο να παίζεις

χωρίς να ρίξεις πίσω μια ματιά

να δεις πως κάποια ψυχή

πονά και θα πονά

ως που να ξεψυχήσει.



Εκείνο που θέλω από σε.

Να με θυμάσαι…έτσι όπως με γνώρισες.

Ένα κορίτσι ξέγνοιαστο…ρομαντικό…

σε μια ακροθαλασσιά κάτω από το φως του φεγγαριού

με συντροφιά το κύμα.

Κι αν μάθεις ότι έχω φύγει απ’ τη ζωή

έλα ν’ αφήσεις ένα κόκκινο τριαντάφυλλο

να με συντροφεύει στο ταξίδι

που δεν έχει επιστροφή.


Ρ.Β.








4 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Έντονες αναμνήσεις έχει εκείνος που αισθάνονταν κάτι έντονο. Το να ξαναγυρίζει κανείς στις αναμνήσεις, είναι ένα πισωγύρισμα που συνίθως γίνεται μόνο στο νου...

Μαρια Νικολαου είπε...

Δυστυχώς νομίζουν οι περισσότεροι πως η αγάπη είναι παιχνίδι και καθημερινά παίζουν με αυτήν και με τις ψυχές μας

Ρένα είπε...

Είναισυχνά ανθρώπινη ανάγκη ή και αδυναμία να γυρίζει κανείς πίσω.
Πώς μπορείς να διαγράψεις συναισθήματα που έπαιξαν ένα ρόλο στη ζωή σου.Είναι σαν να διαγράφεις ένα κομμάτι του εαυτού σου.

Ρένα είπε...

Ετσι είναι Μαρία μου. Κανείς δεν έχειτο δικαίωμα να παίζει με την ανθρώπινη ψυχή.