Εφυγες...Τόσο ξαφνικά...τόσο αναπάντεχα...
μα και τόσο όμορφα, σαν ένα μικρό σπουργίτι.
Εφυγες...
μέσα στην αγκαλιά μου.
Σου έδωσα το στερνό φιλί.
Το ήξερα...Πάντα το ήξερα
πως δε θα φύγουμε μαζί.
Εφυγες πρώτα εσύ.
Πόνεσα...πόνεσα πολύ.
Γιατί ήσουν η ζωή μου, η αναπνοή μου.
Ησουν το ταίρι μου, ο σύντροφός μου.
Πονάω...Μ' ακούς; Πονάω πολύ.
Μα ευχαριστώ το Θεό που έφυγες πρώτα εσύ.
Ημουν εγώ που πήρα την πίκρα του θανάτου.
Εσύ θα ζεις με την ανάμνησή μου.
Θα σου μιλώ...θα ξαναφέρνω στη μνήμη
όμορφες στιγμές που ζήσαμε μαζί.
Ο θάνατος βαρύ φορτίο γι' αυτόν που μένει πίσω.
Θα το δεχτώ, γιατί η ζωή χαρίζει όμορφες
μα και δύσκολες στιγμές.
Αγάπη μου!
Αφιερωμένο στη καλή μου φίλη που έχασε
ξαφνικά τον σύντροφο της ζωής της.
Ρ.Β.
6 σχόλια:
Πολύ ευαίσθητο Ρένα μου κι αληθινό.
Ευχαριστώ Μαρία μου.
Αντί δικού σχολίου, η πρώτη στροφή από το Τελευταίο ταξίδι του Κ. Καρυωτάκη
«Καλό ταξίδι, αλαργινό καράβι μου, στου απείρου
και στης νυχτός την αγκαλιά, με τα χρυσά σου φώτα!
Να 'μουν στην πλώρη σου ήθελα, για να κοιτάζω γύρου
σε λιτανεία να περνούν τα ονείρατα τα πρώτα.»
Ευχαριστώ που μου χάρισες τους στίχους ενός αποχαιρετισμού. Καλό ταξίδι σε όλους αυτούς που έφυγαν για το μεγάλο ταξίδι και που θα μένουν ζωντανοί στη μνήμη μας. Καλησπέρα Σταμάτη.
Ρένα
υπέροχη η αφιέρωσή σου στη φίλη σου..
Πανέμορφοι οι στίχοι σου κρύβουν την ευαισθησία της ψυχής σου..
Μια τέτοια απώλεια κόβει την ανάσα και μόνο εκείνος που την βιώνει μπορεί να καταλάβει το μέγεθός της !!
Καλό βράδυ καλή μου φίλη
Πάντα η απώλεια ενός καλού φίλου και γείτονα είνα οδυνηρή Δέσποινα. Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλό βράδυ καλή μου φίλη.
Δημοσίευση σχολίου