Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Μεσάνυχτα



Μεσάνυχτα!
Το εκκρεμές χτυπά μονότονα
μια μέρα ακόμα είναι παρελθόν.
*********
Του ρολογιού τους δείκτες
να γυρίσεις πίσω δεν μπορείς.
Βρέχει!...Οι δρόμοι ερήμωσαν
κι εγώ πίσω από τις κλειστές γρίλιες...
Μετράω λάθη...
Η μυρωδιά της βροχής εισχωρεί
βαθιά στα πνευμόνια μου.
********
Κλείνω το παράθυρο...
παίρνω το μαξιλάρι αγκαλιά.
Σβήνω το φως!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μονο να έχουμε ονειρα γλυκα...

μου αρεσει η μυρωδια του βρεγμενου χωματος..

καλο απογευμα καλο σ.κ Ρενα μου σε φιλωωωωωωωωωωω..

Ρένα είπε...

Καλησπέρα evi μου.Μακάρι να ζούμε όμορφες στιγμές έστω και στα όνειρά μας.Φιλιά πολλά. Καλό Σ. Κ.

Apokalipsis999 είπε...

Οι δείκτες δείχνουν,
πως μια νέα μέρα ξεκινά!

Το νερό της βροχής
ανακινεί τις μνήμες
αλλά και εξαγνίζει!

Άνοιξε το παράθυρο.
Η βροχή δεν έχει μόνο άρωμα...
Έχει μια γοητεία,
πιο θελκτική
κι από τη ζεστασιά της κλίνης!

Ρένα είπε...

Καλημέρα Apokalipsis.Eχεις πάντα ένα καταπληκτικό τρόπο να αναλείεις τον κάθε στίχο με ένα τρόπο εκπληκτικό.
Καλή βροχερή Κυριακή.

Μαρια Νικολαου είπε...

Με άγγιξε πολύ Ρένα μου. Για σένα ξέρω καλά πως είναι. Για μένα πάλι μια τέτοια στιγμή θα ταν απλά ηρεμία απ τους άλλους.

Εγώ εύχομαι να σαι καλά και να χεις ομορφα Χριστούγεννα.
Ξέρω πως δεν τα αγαπάς ιδιαίτερα και ξέρω και το λόγο, αλλά δώσε μια ευκαιρία στον εαυτό σου να χει μια διαφορετική μέρα. Ετσι για να συνεχίσεις καλά και τις επόμενες.
Ο χρόνος που έρχεται θα ναι δυσκολοτερος δυστυχώς μα εμεις επιβάλλεται να ειμαστε αισιόδοξοι. Αλλιώς η ζωή δεν θα τραβήξει καθόλου..

Ελπίζω να τα πούμε φέτος και να μην περιμένουμε το 2012!

Ρένα είπε...

Εύχομαι κι εγώ να τα πούμε πριν το
Καινούριο Χρόνο ο οποίος δεν θα είναι και τόσο καλός για τον κόσμο. Σου εύχομαι όμορφα ήρεμα Χριστούγεννα κοντά στους δικούς σου.
Και θα τα πούμε σύντομα. Δεν είμαι στα καλλίτερά μου.Σ' αγαπώ.

Ανώνυμος είπε...

Μου αρέσει! Ρένα μου τελικά μπορώ διαβάζοντας κάποιους στίχους να αναφωνήσω "αυτό το ποίημα είναι Ρένα"... Μελίτα

Ρένα είπε...

Καλησπέρα Μελίτα μου.Δεν ξέρω τι είναι ακριβώς αυτό που σε κάνει να με αναγνωρίζεις. Θα μου το πεις κάποια
στιγμή. Πάντως ευχαριστώ για το πέρασμά σου.