Τα βήματά μου μ' έφεραν
σε κείνο το ποτάμι
που παίζαμε σαν ήμασταν παιδιά.
Κυνηγούσαμε τα βατραχάκια
χωρίς να τα πειράζουμε.
Τις νύχτες μας κρατούσαν συντροφιά
με τα κοάσματά τους.
***********
Τα χρόνια κύλησαν γοργά
σαν το νερό μέσ' το ποτάμι
που χάνεται στην απεραντοσύνη της θάλασσας.
Θα φύγω διψασμένη για ζωή
μα το ποτάμι πίσω δε γυρίζει.
8 σχόλια:
Όμορφοι οι στίχοι σου Ρένα μου
Ένα ποτάμι η ζωή μας που κυλάει πάντα
κι εμείς χτίζουμε στιγμές να ομορφαίνουμε την ροή του !!
Δύσκολοι πάντα οι καιροί
Μα ας σκορπάμε λίγη αισιοδοξία για καλύτερες μέρες ..
Καλό βράδυ καλή μου φίλη !!
φιλιά πολλά
Ξέρεις... κάθε φορά που σε διαβάζω χαμογελώ.
Θυμάμαι τα παιδιά μου όταν τα πήγαινα σχολείο στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.
Τι γλυκό... και ρομαντικό συνάμα.
Τα κρατούσα απ το χέρι και κεινα μου έλεγαν τα δικά τους κάθε φορά.
Έτσι νιώθω όταν σε διαβάζω.
Σαν να κρατάω ένα όμορφο ξανθό κοριτσάκι απ το χέρι και κείνο να μου μιλάει και να μου λέει τις όμορφες σκέψεις της.
Μ αρέσει πολύ αυτό Ρένα μου. Ένας γλυκός και ρομαντικός χαρακτήρας που έχουμε τόση μεγάλη ανάγκη σήμερα.
Σε φιλώ...
Καλημέρα Δέσποινα. Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου.Μεγάλη η προσπάθεια για αισιοδοξία τις μέρες τρέλας που ζούμε.Ευτυχώς που οι Ελληνες έχουμε χιούμορ που μας κάνει να γελάμε λίγο με τα καμώματά τους. Σε φιλώ γλυκά.
Μαράκι μου φαίνεται ότι μεγάλωσα πολύ
και ξαναγυρίζω στην παιδική μου ηλικία. Ετσι γίνεται η φύση βοηθάει να αντιμετωπίζεις τα γερατιά ξαναγυρίζοντας στο παιδί...δηλαδή στο αγνό, στην αφέλεια, στον ρομαντισμό. Πάντως είμαι χαρούμενη που σε κάνω να χαμογελάς διαβάζοντάς με. Φιλιά με πολή αγάπη.
Το ποτάμι πάντα θα γυρίζει πίσω,
όπως και ο χρόνος,
όσο ανακαλείς τις αναμνήσεις σου!
Μόνο που κανένα ποτάμι,
δεν ξεδιψά!
Εκτός κι αν δεν θες να πιεις!
Apokalipsis 999.To ποτάμι γυρίζει πίσω μόνο με τις αναμνήσεις.Ετσι μόνο μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω αλλά για λίγο.Και ξαφνικά βρήσκεσαι πάλι στην αληθινή πραγματικότητα.Τώρα όλοι θέλουν να πιούν δροσερό νερό μα δεν είναι πάντα δυνατό.Πάντα το περασμά σου αφήνει τη δυνατότητα να σκεφτείς και να αναθεωρήσεις μερικά πράγματα.Σ'ευχαριστώ και καλή μέρα να' χουμε.
τελικά, ο γερο-Ηράκλειτος μας άφησε την ακριβή του κληρονομιά... και καλά έκανε... μέσα στους τρυφερούς όσο και πικρούς στίχους σου, ένιωσα έναν παλμό κι έναν ρυθμό, αυτόν που έχει η ζωή και που αντιστέκεται στον αφανισμό της... να΄σαι καλά!
Nimertis.Ευχαριστώ για το σοφό πέρασμά σου. Ετσι είναι έχουμε κληρονομήσει από τους αρχαίους φιλοσόφους μας την σοφία τους. Ισως έτσι μπορούμε να επιβιώνουμε με όσα ζούμε σήμερα από τα λάθη των ανίκανων πολιτικάντιδων.
Ευτυχώς όμορφα πράγματα όπως η ποίηση, η μουσική και το διάβασμα μας χαρίζουν την επιβίωσή μας. Καλή εβδομάδα.
Δημοσίευση σχολίου