Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Χρόνια σιωπής.
Χρόνια απουσίας.
Ωρες απέραντης μοναξιάς.
Σημείο συνάντησης η ακροθαλασσιά.
***************
Εκεί ξαναζωντανεύουν μνήμες.
Τα βήματά μου σέρνω κουρασμένα
πάνω στην άμμο την υγρή.
Το κύμα μουρμουρίζει
τραγούδι ερωτικό
που φέρνει δάκρυα στα μάτια.
***************
Μόνο από εδώ επικοινωνώ μαζί σου
γιατί ξέρω πόσο σου άρεσε
να περπατάς στην ακροθαλασσιά.
Το κύμα ταχυδρόμος μου.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

9 σχόλια:

Βασίλης είπε...

το κύμα ταχυδρόμος,…

μου άρεσε ιδιαίτερα
κι ας είναι φευγαλέος κι ας αφήνει μόνο παροδικά σημάδια, άπειρα διασκορπισμένα,…
δίχως παραλήπτες και μοναδικότητες

Καλησπέρα Ρένα

όταν διάβασα τα λόγια σου μου ήρθε συνειρμικά αυτό το τραγούδι
Green Grass

Ρένα είπε...

Βασίλη ευχαριστώ για το τόσο ωραίο μελωδικό σου πέρασμα. Με συγκίνησες ιδιαίτερα.Στις δύσκολες μέρες που περνάμε προσπαθούμε με λίγο ρομαντισμό να ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας. Ενα καλό ΣΚ αν γίνεται.

ΜΕΛΙΤΑ είπε...

Αχ Ρενάκι μου,τι υπέροχη εικόνα ζωγράφισες. Και τι αναμνήσεις-αναπολήσεις, φέρνει στο νου μια βόλτα πάνω στην υγρή άμμο όταν τα βήματα χάνονται, οι ήχοι ρουφιώνται από τους κόκκους της άμμου. Το έχω νοιώσει, το έχω κάπου γράψει, Ας το καλό με γύρισες πολλά χρόνια πίσω. Φιλάκια

ΜΕΛΙΤΑ είπε...

Καλή εργατική Πρωτομαγιά. Με την ευχή ο Θεός της Ελλάδας να μας ραίνει με λουλούδια χωρίς αγκάθια..

Ρένα είπε...

Πράγματι μας χρειάζεται μια καλή Εργατική Πρωτομαγιά. Τώρα δεν ξέρω αν σε γύρισα πίσω αλλά εγώ λόγω της καταγωγής μου Κέρκυρα και Μικράς Ασίας λατρεύω να γυρίζω σε θαλάσιες αναμνήσεις.Καλό μήνα Μελίτα.

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Σημεία συνάντησης...μνήμες ζωής ..
Κρατάει η καρδιά το τέμπο και το κύμα μεσολαβεί να ερωτοτροπήσει η θάλασσα με τ' ακρογιάλι...Μουσική γεγονότων οι στίχοι σου που παλεύουν να κρατηθούν ζωντανά στο σήμερα...
Σημάδια του χρόνου μέσα σου ανεξίτηλα .....
Καλό μήνα Ρένα μου
υπέροχοι οι στίχοι σου ..μοναδικοί !!!!

Μαρια Νικολαου είπε...

Βαλτή είσαι; Σαν να ναι βγαλμένο από μένα το ένιωσα αλλά μου έσφιξε το στομάχι...

Ρένα είπε...

Ευχαριστώ Δέσποινα για τα καλά σου λόγια.Είμαι σα να'χω γεννηθεί στη θάλασσα την αγαπώ και εκεί αγάπησα πολύ αλλά και πόνεσα.Να ξέρεις ότι σχεδόν γράφω είναι άδειασμα ψυχής και τίποτε άλλο.Μια θερμή Καλησπέρα.

Ρένα είπε...

Συγνώμη σου ζητώ συγχωρεσέ με...που λέει και το τραγούδι. Δεν σε φτάνουν οι πόνοι σου σου έπιασα και το στομάχι! Σήμερα βρήκα από το Google
μια Σελίδα ''Φωτόδενδρα Λέξεων''.Εκεί
βρήκα 2-3 ποιήματά μου και κάτω νομίζω από αυτό το τελευταίο ποίημα το όνομα Αλεξάνδρα Μπακονίκα. Τι συμβαίνει ξέρεις;Βέβαια το βρήκα αφού έβαλα πρώτα το όνομά μου και μετά βγήκε αυτή η σελίδα όπου λέει κάνει επιλογή νομίζω όμορφων λέξεων.