Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Φεγγαρόφωτο

Η νύχτα αγκάλιασε τον Ευβοϊκό.
Το φεγγαρόφωτο μετεωρίζεται σαν άχνη
διαγράφει το περίγραμμα των βράχων.
Η θάλασσα αγριεμένη σηκώνει πελώρια κύματα
που σπάνε σε κακοτράχαλα βράχια.
Τα βήματά με οδηγούν
σ' απόκρημνες βραχοπλαγιές.
Το μαύρο θεριό καταβροχθίζει
ό, τι συναντά στο πέρασμά του.
Ξάφνου κύμα γιγάντιο
μ' αγκαλιάζει άγρια
με παρασύρει στην υγρή αγκαλιά του.
Ισως χαθώ για πάντα στο βασίλειο του βυθού.
Μπορεί και να το αναζητώ.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Γρανάζια

Θα' θελα κάποτε
ν' ανέβω
στην ψηλότερη κορφή
να φωνάξω
με όλη τη δύναμη
της ψυχής μου
ό, τι δεν τόλμησα
να ψιθυρίσω στη ζωή
πιασμένη στα γρανάζια
της υποκρισίας
μιας δήθεν αυστηρής
μα "τίμιας κοινωνίας".
ΗΧΟΙ ΚΟΧΥΛΙΩΝ

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Απόδραση

Σηκώνω χρόνια μόνη
το βάρος του σπιτιού στην πλάτη μου.
Ετσι είναι όποιος μένει τελευταίος.
Οι μνήμες φορτώνουν ψυχή και σώμα.
Σιγή επικρατεί παντού.
Αδεια δωμάτια, άδεια κρεβάτια
κι ένα τραπέζι στρωμένο πρόχειρα
ένα μοναδικό πιάτο, ένα ποτήρι, μια καρέκλα.
Ποιος μπορεί να το αντέξει;
Ο καφές πίνεται με παρέα
γι' αυτό ξεχνάς συχνά
να βάλεις το μπρίκι στη φωτιά.
Ξεχνάς να φας
χάνεις το χρόνο και το ευατό σου.
Ζεις στο σπίτι παρέα με φαντάσματα.
Με μυρωδιές παράξενες.
Αναρωτιέσαι...
Φορούν οι νεκροί αρώματα;
Το σπίτι δεν ανανεώθηκε
δεν ήρθαν καινούριες ψυχές
να συμπληρώσουν το κενό.
Δεν αντέχω πια ν' ακούω
τα βήματά μου, τους θορύβους μου.
Θα φύγω...δεν ξέρω
αν θα ξαναγυρίσω.
Θα βγω να δω το φεγγάρι
να ζητήσω τη συντροφιά του.
Να το κοιτάξω κατάματα
και να του ψιθυρίσω
"είμαι εδώ, δώσε μου λίγο από το φως σου"!

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Πώς να γητέψω
το φως του φεγγαριού;
Να το κρατήσω
πάντα σκλάβο μου
ώστε κανένα μαύρο σύνεφο
να μη μπορεί να το σκεπάσει;