Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Μη με ξεχνάς
αν είσαι ακόμα στη ζωή.
Μη με ξεχνάς
θάνατος είναι λησμονιά.
Αν με θυμάσαι ακόμα
έλα να με' βρεις
στα όνειρά μου
όταν η νύχτα
μ' αγκαλιάσει...
Πόσα ατέλειωτα
ταξίδια ονειρεμένα
πιασμένοι χέρι-χέρι
όπως παλιά, θυμάσαι
θα κάνουμε μαζί
σε τόπους μακρινούς
εξωτικούς, ανύπαρκτους
στον κόσμο τούτο.
Ελα λοιπόν σε περιμένω
τη νύχτα αυτή
κι αν έρθεις στ' ονειρό μου
ποτέ να μη ξυπνήσω.
ΗΧΟΙ ΚΟΧΥΛΙΩΝ

2 σχόλια:

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"Έτσι, σαν μια αχτίδα αστροφεγγιάς
κύλησες μέσα μου
κι έλαμψε πάλι η ηώς
της νοσταλγίας στο κορμί μου.."

Εύηχοι κι έναστροι οι στίχοι σου..
Καλημέρα Ρένα καλή μου φίλη..

Ρένα είπε...

Καλέ μου φίλε Τάκη, πάντα το ποιητικό σου σχόλιο και ο καλός λόγος από ένα ταλαντούχο ποιητή σαν εσένα, μου δίνει το κουράγιο να καταθέτω κατά καιρούς ένα κομμάτι της ψυχής μου.