Μη μιλάς
άκου...
το θρόισμα των φύλλων
το πάφλασμα των κυμάτων
τα τιτιβίσματα των πουλιών
και κοίτα με στα μάτια.
Χαμένος στη σιωπή
στους ήχους της φύσης
ίσως ξεχωρίσεις
τους χτύπους
της τρελής καρδιάς μου.
Στα μάτια μου
ίσως διαβάσεις την ψυχή μου.
Στο άγγιγμά μου
ίσως νιώσεις
το ρίγος του έρωτα
να διαπερνά το κορμί σου
να γίνεται ένα με το δικό μου κορμί.
ΗΧΟΙ ΚΟΧΥΛΙΩΝ
2 σχόλια:
Φύση, έρωτας, παραμύθι, αλήθεια...
Πάντα παρούσα και γι' αυτό σ' ευχαριστώ. Να' σαι καλά Μαρία μου.
Δημοσίευση σχολίου