Αδειασμα ψυχής
ο στίχος.
Αστείρευτη πηγή
τα συναισθήματα
σου κόβουν την ανάσα.
Σκιές από το χτες
γεμίζουνε τη μοναξιά μου.
Σκιές χωρίς μιλιά
περνούν αθόρυβα μπροστά μου.
Απλώνω το χέρι
να σ' αγγίξω
να χαϊδέψω
τα γκρίζα σου μαλλιά.
Μάταια.
Η σκιά σου
γλιστρά
χάνεται
στην άβυσσο
του χρόνου.
Να' ξερες
αλήθεια
πόσο πολύ
μου λείπεις!
ΗΧΟΙ ΚΟΧΥΛΙΩΝ
2 σχόλια:
Θα κρατήσω για μενα τον πρωτο και τον τελευταιο στιχο που μου ταιριαζουν απολυτα
Καλημερα Ρένα μου
Αδειασμα ψυχής ο στίχος....Αυτό έχουμε όλοι ανάγκη γι'αυτό γράφουμε. Καλό Απόγευμα Μαγιού Μαρία μου.
Εμείς είμαστε εδώ για δυό μέρες αποκλεισμένοι λόγω της γιορτής.
Δημοσίευση σχολίου