Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Εκεί που η θάλασσα
συναντά τον ουρανό
πελώριο σύννεφο
όμοιο άσπρο άτι
προβάλλει δειλά.
Τα χέρια απλώνω
να το φτάσω
να τ' αγγίξω
να ταξιδέψω
στη ράχη του.
Το φτάνω!
Το αγκαλιάζω!
Πετώ!
Το κορμί
ταξιδεύει
τη ζωή.
Που είναι όμως
η ψυχή;
Να την αγγίξω.
Να την ψηλαφίσω.
Να τη νιώσω.
Αφού αυτή
θα συνεχίσει
το ταξίδι μακριά
από το κορμί!
Ηχοι Κοχυλιών

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Που να ναι άραγε η ψυχή...
Κρυμμένη ιέρια στο βάθος του σώματος...

Ρένα είπε...

Για μένα ακόμα δεν υπάρχει σίγουρη απάντηση αν υπάρχει ψυχή.