Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Noσταλγικές Νότες

Τα λιμάνια
μίσησα πολύ.
Είτε γιατί σ' έπερναν μακριά μου.
Είτε γιατί έφευγα εγώ από κοντά σου.
Κάθε σειρήνα
κι ένας στεναγμός.
Κάθε σειρήνα
κι ένα δάκρυ.
Λαχταρώ
μα τρέμω το γυρισμό
στα λιμάνια που άφησα
κομμάτι από την καρδιά μου.

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ειναι καποιο λιμάνι που με ταξίδευε συνέχεια για αρκετα χρόνια.
Μόνο που με ταξίδευε με κείνον μαζί..
Τώρα ουτε εγω μα ουτε και κεινος πηγαινουμε εκει..
Εμεινε το λιμάνι άδειο..
Κι ακομη πιο άδειοι εμεις..

Ρένα είπε...

Ας ελπίσουμε ότι μια μέρα οι καλές μέρες θα γυρίσουν. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ρένα