Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Ακου

Μη μιλάς
άκου...
το θρόισμα των φύλλων
το πάφλασμα των κυμάτων
τα τιτιβίσματα των πουλιών
και κοίτα με στα μάτια.
Χαμένος στη σιωπή
στους ήχους της φύσης
ίσως ξεχωρίσεις
τους χτύπους
της τρελής καρδιάς μου.
Στα μάτια μου
ίσως διαβάσεις την ψυχή μου.
Στο άγγιγμά μου
ίσως νιώσεις
το ρίγος του έρωτα
να διαπερνά το κορμί σου
να γίνεται ένα με το δικό μου κορμί.

3 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ίσως...
Γιατι να ζουμε με το "ισως" τελικά...

Καλησπέρα και καλη βδομαδα Ρένα

Ρένα είπε...

Μακάρι να ήταν όλα διαφορετικά αλλά η αμφιβολία θα υπάρχει πάντα μέσα μας. Καλή εβδομάδα και σε σένα Μαρία.

Μαρια Νικολαου είπε...

Σου εχω στειλει μαιλ