Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Κλόουν.


Ντύθηκα τη φορεσιά σου κλόουν
για να γιατρέψω άλλων τις πληγές
ξεχνώντας τις δικές μου.
Το γέλιο χάριζα σε πονεμένες δύστυχες ψυχές
κρύβοντας το αληθινό μου πρόσωπο.

Οταν τελείωνε ο ρόλος μου
πετούσα τη μάσκα μακριά
και σαν μικρό παιδί χανόμουν στο σκοτάδι
να κρύψω τον πόνο που είχα στην ψυχή
μήπως με δουν και κλάψουν.

Ρ.Β.

2 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Το γέλιο είναι μια μια καλή μάσκα για να κρυφτεί η θλίψη! Μόνο που τότε δεν είναι πηγαίο! Και δυστυχώς ούτε η θλίψη δεν μπορεί να το κρύψει!

Ρένα είπε...

Μια μάσκα πάντα θα κρύβει το αληθινό πρόσωπο και τον ψυχικό μας κόσμο!