Αφού
εσύ με ξέχασες
εγώ
δε θα σ’ αφήσω ούτε στιγμή
να
σβήσεις από τη μνήμη σου
τις
μέρες που ζήσαμε ευτυχισμένοι.
Μυρτιά
θα γίνω στην αυλή σου
δροσιά
να βρίσκεις στη σκιά μου
τις
ζεστές μέρες του καλοκαιριού.
Χορδή
κιθάρας θα γίνω
για
να θυμάσαι τα τραγούδια
που
τραγουδούσαμε
τα
καλοκαίρια στην ακροθαλασσιά
κάτω
από το σεληνόφωτο.
Τις
κρύες μέρες του χειμώνα
Θα
σε σκεπάζω νοερά
στέλνοντας
με τα κύματα
τις
πιο γλυκές στιγμές μας.
Ρ.Β.
2 σχόλια:
Οι αναμνήσεις όσο ζωντανές και να είναι, δεν παύουν να είναι ένα παρελθόν που απομαρύνεται. Αντί να μένεις σ' αυτές δημιούργησε καινούργιες! Το παρόν δεν περιμένει...
Το παρελθόν είναι η ζωή μας. Σίγουρα υπάρχει μπροστά μας μέλλον μικρό ή μεγάλο και πρέπει να κοιτάμε μπροστά μας με αισιοδοξία.
Καλημέρα και ευχαριστώ για την επισήμανσή σου!
Δημοσίευση σχολίου