Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014



Τι όμορφο κόσμο έπλασα
όταν τα παιδικά μου μάτια
αντίκρισαν πρώτη φορά
Τα αστέρια!…Το φεγγάρι!…
Αποκοιμιόμουνα τα βράδια
με παραμύθια μαγισσών.
Ητανε όμορφος ο κόσμος
δίχως κακίες…δίχως ασχήμιες…

Μα πριν καλά…καλά… το καταλάβω
κηρύχθηκε ο πόλεμος
και γκρέμισε τον παιδικό μου κόσμο.
Γνωρίσαμε την πείνα…την ανέχεια…
την μπότα του καταχτητή.
Στο άκουσμα της σκορπούσε φόβο…βία…αίμα…
μέρα και νύχτα.

Ποιος να μου το έλεγε πως θα γνώριζα
ξανά τον πόλεμο μετά 71 ολόκληρα χρόνια!
Ενας  αλλιώτικος …ασυνήθιστος πόλεμος…
Πόλεμος οικονομικός απέναντι σε κράτη αδύναμα
που οδηγούν το λαό τους στη διάλυση…
στην πτώχευση… στην ανεργία…
στην πλήρη εξαθλίωση!
Ρ.Β.











2 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, τα παιδικά όνειρα όμως δεν...
Βιώνεις μια επανάληψη, ας ελπίσουμε ότι θα δούμε και την απελευθέρωση να επαναλαμβάνεται!

Ρένα είπε...

Ετσι είναι η Ιστορία επαναλαμβάνεται και ο καθένας στη ζωή του ζει 3 φορές άσχημα Ιστορικά γεγονότα. Ελπίδα υπάρχει αλλά θα είμαι ακόμα στη ζωή για να τη ζήσω;