Μάζεψα ξύλινες αναμνήσεις
που σάπιζαν χρόνια στην ψυχή μου.
Ανοιξα εκείνο το παλιό πηγάδι
στην άκρη της αυλής.
Είχε κι αυτό στερέψει από καιρό.
Ολα γύρω μαραμένα...
Αλλοτε η αυλή μοσχοβολούσε
σμύρνα και βασιλικό.
**********
Αδειασα στο σκουριασμένο κουβά
όλες τις αναμνήσεις που φώλιαζαν
πεισματικά μεσ' την ψυχή μου
και το έριξα στο βαθύ πηγάδι.
Το έκλεισα μ' ένα λουκέτο σκουριασμένο
που το κλειδί του είχε χαθεί από καιρό.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

Ηταν ζεστή εκείνη
η μέρα του Αυγούστου.
Ενα χαμηλό σύννεφο είχε αγκαλιάσει
το νησί από νωρίς.
Η υγρασία κολλούσε απαίσια
πάνω στα ιδρωμένα μας κορμιά.
**************
Θυμάσαι; Αναζητήσαμε λίγη δροσιά
στην ακροθαλασσιά.
Ξαπλώσαμε πάνω στη νοτισμένη άμμο.
Κρατώντας σου σφιχτά το χέρι
κοιτούσαμε τ' αστέρια που λαμπιρίζανε
πάνω στ' ασημοποίκιλτα νερά του Ιονίου.
***************
Εκεί μας βρήκε η αυγή.

***************
Ενα αστεράκι ξεχάστηκε να πάρει
το δρόμο της επιστροφής.
Το γλυκοχάραμα το βρήκε
να κοιτά κατάματα τον ήλιο
την ώρα που έριχνε τις πρώτες του ηλιαχτίδες.
Ξελογιασμένο χάθηκε
στη φλογερή καυτή αγκαλιά του.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ

Νόμισα πως ήταν θάλασσα
το βαθύ γαλάζιο των ματιών σου
και χάθηκα για πάντα
σε βάθη αμέτρητα
χωρίς φραγμούς και όρια.

Μπερδεύτηκα
στα φύκια σου
μάτωσα σώμα και ψυχή
παλεύοντας να διώξω μακρυά μου
τους αχινούς που μου' φραζαν
το δρόμο της επιστροφής.

Δεν ξέρω αν ποτέ τα καταφέρω
να ξαναβγώ στην επιφάνεια.
Ομως θα παλέψω
με νύχια και με δόντια
να σπάσω τα δεσμά σου.

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΝΟΤΕΣ