Το κλειδίμε το γνώριμο
μονότονο ήχο
γυρίζει στην κλειδαριά.
**********
Η πόρτα ανοίγει.
********
Πνιγμένα όλα
στο σκοτάδι...
στη σιωπή...
*******
Ανάβω το φως...
Κανείς...
Τα βήματά μου
αντηχούν
στο άδειο σπίτι.
********
Το ραδιόφωνο
σανίδα σωτηρίας
μια φωνή
να σπάσει τη σιωπή.
********
Ενα τραπέζι
τέσσερις καρέκλες
ένα άδειο πιάτο...
********
Δωμάτια βουβά
ένα κρεββάτι
στρωμένο μόνο...
********
Ξαπλώνω
βυθίζομαι στο σκοτάδι
στην απόλυτη σιωπή
με την ελπίδα
να γεμίσει το σπίτι
ξανά ζωή...
στα όνειρά μου.
ΗΧΟΙ ΚΟΧΥΛΙΩΝ
6 σχόλια:
Λόγια καρδιάς γεμάτα πίκρα...
Σε νιώθω !!! απόλυτα !!
Η μοίρα μας , ο δρόμος μας , είμαστε πολλοί και σιγά σιγά μετράμε απουσίες ...Απουσίες που δεν καλύπτονται από καμιά άλλη παρουσία..και τότε νιώθεις πιο έντονη τη μοναξιά !!
Κανόνας : ποτέ κανείς δεν καταλαβαίνει τον άλλον παρά μόνο όταν έρθει στη θέση του !!
Λόγια παρηγοριάς είναι όλα τα υπόλοιπα !!!
Σε φιλώ γλυκά καλή μου φίλη !!!
Χαίρομαι τόσο που σ' έχω !!
Στη μοναξιά του τρικυμισμένου πεγάγους, με αγάπησα. Εκτοτε έπαυσα να είμαι μόνη, απόκτησα την καλύτερη παρέα, τον εαυτό μου...
Μελίτα
Δέσποινα. Αυτό τον καιρό νιώθω τόσο έντονα τη μοναξιά που ένιωσα την ανάγκη να αναρτήσω αυτό το παλιό ποίημα που βρίσκεται στη συλλογή Ηχοι Κοχυλιών. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι κανείς δε σε καταλαβαίνειγια το λόγο αυτό επιλέγουμε συχνά τη σιωπή. Επιτέλους αύριο θα φύγω για Κάλαμο. Αν δε βρω κάποια λύση για να έχω Ιντερνετ θα τα ξαναπούμε από Σεπτέμβρη. Χαίρομαι και εγώ που σε νιώθω φίλη!!!Πολλά γλυκά φιλιά.
Μελίτα. Το έχουμε πει καλύτερη η μοναξιά από κακή παρέα. Ομως ο άνθρωπος φτιάχτηκε να ζει με φίλους, με οικογένεια και με συντρόφους.
Πολλές φορές η μοναξιά είναι ανυπόφορη δε συμφωνείς; Φιλάκια.
απλή γλώσσα, κινηματογραφική γραφή, λιτή, απέριττη, συγκλονιστική... από τα καλύτερά σου! σε ένιωσα...
ΝΗΜΕΡΤΗΣ
Ελειπα δυό μήνες ήμουν χωρίς Ιντερνετ.
Γι'αυτό και δεν απήντησα στο σχόλιο σου. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Εύχομαι ένα όμορφο Φθινόπωρο.
Δημοσίευση σχολίου