Ο ήλιος έγειρε.
Είναι η ώρα που νιώθεις ένα βρόγχο
να σε σφίγγει στο λαιμό σαν να θέλει να σε πνίξει.
Μια μέρα ακόμα έφθασε στη δύση της χωρίς να φέρει
κάτι να σου ζεστάνει την ψυχή.
Ένα χέρι να σε αγκαλιάσει τρυφερά και να σου πει
τρυφερά στο αυτί…
-Μη φοβάσαι εγώ είμαι εδώ να σε κρατήσω αγκαλιά
ώσπου να ξημερώσει μια καινούρια μέρα
που ίσως φέρει την αλλαγή σε τούτο τον τόπο τον πολύπαθο!
Περιμένω το φεγγάρι…περιμένω το γαλάζιο του χρώμα
να λούσει την όμορφη τούτη χώρα.
Την Ελλάδα μας!!!
